مقایسه اثر القاء خشم، غم و شادی در اسنادهای علی

مطالعة تأثیر القاء شده غم، خشم و شادی بر نظام اسنادی افراد موضوع پژوهش حاضر می­باشد. تصور می­شود که خُلق مثبت بیش از خُلق منفی سبب ایجاد اسنادهای مثبت و خشم بیش از خلق منفی سبب اسنادهای شخصی می­گردد. 120 نفر از دانشجویان که به صورت طبقه­ای متناسب با حجم از دانشکده­های مختلف دانشگاه اصفهان انتخاب گردیده بودند در جلسات القاء خلق شامل ترکیبی از فیلم و یادآوری خاطرات شرکت کرده و سپس به پرسشنامه مقیاس بعد اسنادی تجدیدنظر شده (مک اولی، دوکان و راسل، 1992) پاسخ دادند. برای تحلیل یافته­ها از t گروهای مستقل، تحلیل واریانس چندمتغیره و تک­متغیره و ضرائب همبستگی درونی ابزارها استفاده گردید. یافته­ها نشان داد که افراد در حال خوش قضاوت مثبت­تری راجع به افراد هدف می­انجامد و در حال ناخوش به ملامت رفتارهای نامطلوب افراد هدف می­پردازند که با این حال کمتر از خشم به اسناد شخصی می­انجامد. یافته­های پژوهش حاضر را می­توان در جهت رد نظریه پالایش روانی فروید مورد استفاده قرار داد زیرا خشم نه به پالایش بلکه به ویرانی و فـروپاشـی اسنادهای مثبت مـی­انجامد که بـه صورت مارپیچی باعث تـزاید خشم مـی­گردد.